deuet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar deu, pennrann ar verb dont, hag an dibenn-ger -et.

Furm verb

deuet /ˈdøːet/ pe /ˈdøːt/

1. Anv-gwan-verb ar verb dont:
   • Deuet out d'ar vro? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 66.)
   • M'am bije gouvezet e vijes bet deuet... — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 190.)
   • M'am bije gouezet ne vijen ket deuet d'ar vro-mañ da fritañ laou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 307.)
   • Deuet on a-raok da gaout peoc'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 409.)
   • Petra vijen deuet da vezañ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 409.) — (Glaoda'r Prad, Buhez Genovefa A Vraban, p. 95.)
   • Deuet da vezañ kuzulier bras Arzhur, [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 16.)
2. Gant ur rener amstrizh:
   • Ganin-me n'eus ket deuet arc'hant a-walc'h. — (w:Pipi Gonto 1908, p. 102.)
3. Gant un anv-gwan: deuet gwenn, deuet mat, deuet ruz, deuet sot.
4. En droienn deuet da vezañ.

Stummoù rannyezhel

• daet

Deveradoù

• deuet mat
• deuet sioul

Troidigezhioù

• galleg : venu ^(fr)
• galleg : venez ^(fr)

Furm verb

deuet /ˈdøːet/ pe /ˈdøːt/

1. Furm ar verb dont e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.
   • Deuet, e n'eus forzh peseurt parrez, un divroad bennak, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 130.)

Troidigezhioù

• galleg : que vienne ^(fr)