denno

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus tenno gant ur c'hemmadur dre vlotaat (t > d)

Furm verb

Kemmadur Furm
hep tenno
dre vlotaat denno
dre c'hwezhañ zenno
dre galetaat digemm
amreizh digemm

denno /ˈdɛnːo/

  1. Furm ar verb tennañ pe tenniñ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ :
— « [...]. Mes gwelout a rin bremaik penaos en em denno eñ e-unan gant e hini. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 96.)