deliaoua

Brezhoneg

Etimologiezh

(Verb) Savet diwar delioù hag -a, pe deil hag -aoua.

(Furm verb) Savet diwar deliaoua-, pennrann ar verb deliaoua, hep dibenn-ger.

Verb

deliaoua /deˈljɔwːa/ verb gwan (displegadur)

1. Dastum delioù.
   • Pa oamp bihan e vezemp kaset d’ar c’hoad pin da zeliaoua. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 263.)

Gerioù heñvelster

• deliaouiñ

Troidigezhioù

• galleg : ramasser des feuilles ^(fr)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	deliaoua
dre vlotaat	zeliaoua
amreizh	teliaoua

deliaoua /deˈljɔwːa/

1. Furm ar verb deliaoua e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
2. Furm ar verb deliaoua en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.