dant

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

Tri dant.

dant /ˈdãnt/ gourel (liester : dent)

  1. Askorn diavaez e genoù an dud hag al loened hag a dalvez da zantañ ha da chaokat ar boued.
  2. Skrignal e zent
    • Bleizi, ha moc'h gouez, kreiz ma hent,
      Tre ma'z an biou, a skrign o dent.
      [1]
    • Ha gant e zent deus hen roget.[2]
    • He dent zo vel div renkad
      Oanigoù gwenn 'n ur prad.
      [3]
    • Kenetrezo, ar vistri, a gemere evit o reolenn, ar gomz a lennomp en Aviel : dant evit dant, lagad evit lagad.[4]
  3. Tennañ un dant
    • Tennañ un dant.[5]
    • Ar bikadenn n'he deus graet netra nemet kizidikaat an dant.[6]

Gerioù kevrennek

Deveradoù

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :