Mont d’an endalc’had

damanto

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar damant-, pennrann ar verb damantiñ, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

damanto /dãˈmãnto/

  1. Furm ar verb damantiñ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
— « Degas va lein din, » eme Yann, « ha lez da storlok bremañ ; n' eo ket te a zamanto emichañs. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 48.)

Troidigezhioù