bronduet
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar brondu-, pennrann ar verb bronduañ, hag an dibenn-ger -et.
Furm verb
bronduet /brɔ̃nˈdyːet/
- Anv-gwan-verb ar verb bronduañ.
- Pa ra glav ha pa deu heol warno goude e vez bronduet an ed. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 67.)
- Sell pegen bronduet eo ma brec'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 67.)
- Al liñsel-mañ a zo bronduet. TBP 2/67