bronduet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar brondu-, pennrann ar verb bronduañ, hag an dibenn-ger -et.

Furm verb

bronduet /brɔ̃nˈdyːet/

1. Anv-gwan-verb ar verb bronduañ.
2. (Diwar-benn an ed, an dilhad) Du gant ar glebor.
   • Pa ra glav ha pa deu heol warno goude e vez bronduet an ed. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 67.)
   • Al liñsel-mañ a zo bronduet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 67.)
3. (Diwar-benn ul lagad, ur vrec'h, un ezel) Du diwar un taol, pe ur gwask.
   • Sell pegen bronduet eo ma brec'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 67.)

Gerioù heñvelster

• bloñset (lagad, kroc'hen)

Troidigezhioù

• galleg : meurtri ^(fr) , cramoisi ^(fr)