brifañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn brif hag al lostger -añ.

Verb

brifañ /ˈbrifːã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : brifet) (displegadur)

1. Debriñ evel ur marlonk ; floupañ
   • Bemdeiz Doue e veze ret din redek d'ur stal bennak da brenañ frouezh, vioù, keuz, kilhevardon, pe n'eus forzh, rak bouzelloù goullo n'int ket sinac'h, ha brifañ a raemp ar bitailh-se dre skrap, e giz laeron, betegouzout na grozje dimp hon ostizez. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 111.)
2. (Pemdez) Debriñ

Gerioù kar dre o ster

• lonkañ

Deveradoù

• brifenn
• brifer

Troidigezhioù

1. galleg : bâfrer ^(fr) , manger ^(fr) gloutonnement ^(fr)
2. galleg : bouffer ^(fr)