brezelekaat

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar brezel hag -ekaat.

Verb

Kemmadur	Furm
hep	brezelekaat
dre vlotaat	vrezelekaat
amreizh	vrezelekaat

brezelekaat /ˌbre.ze.le.ˈkɑːt/ verb gwan (anv-gwan-verb : brezelekaet) (displegadur)

1. Ober ar brezel, brezeliñ
   • Piv a garfe brezelekaat gant tud hag a ra brezel d'o Doue, d'o roue, d'o beleien, d'an holl dud vat eus o bro ha d'an estren, war-gorre ar marc'had, abalamour ma ne reont ket evelto ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 192.)

• Micher ar merc'hed eo aozañ boued er gêr, diwall o bugale, peñseliañ dilhad o zud, n'eo ket avat bezañ o vrezelekaat gant soudarded, gwir eo an dra-se. EK ?/?

Gerioù heñvelster

• brezeliñ

Troioù-lavar

• brezelekaat outañ e-unan : enebiñ, stourm ouzh e c'hoantoù, e zougoù

Troidigezhioù

• galleg : guerroyer ^(fr) , faire la guerre ^(fr)