brec'h-ouzh-brec'h

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

Ger kevrennek savet diwar an anv-kadarn brec'h, an araogenn ouzh hag an anv-kadarn brec'h.

Adverb

brec'h-ouzh-brec'h /Distagadur ?/

1. Krog an eil e brec'h egile (diwar-benn an dud)
   • O welout Ifig ha Katell atav an eil gant egile, o vont brec'h-ouzh-brec'h da ober troioù hir alies d'an abardaez, d'ar Sul o redek ar gouelioù hag ar pardonioù, an holl a soñje : [...]. — (Roparz Hemon, Ho kervel a rin en noz ha marvailhoù all, Al Liamm, 1970, p. 12.)
   • Pignat a reas betek ar Ru Siam, a oa leun a bourmenerien, yaouankizoù e-leizh, a vagadoù, pe daou-ha-daou, brec'h-ouzh-brec'h. — (Roparz Hemon, Viktor ha Petronilh, Al Liamm, niv. 387, Gouere - Eost 2011, p. 61.)

Gerioù heñvelster

• brec'h-ha-brec'h
• kazel-ha-kazel
• kazel-ouzh-kazel

Troidigezhioù

• galleg : bras dessus, bras dessous ^(fr)