bounte

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar bount-, pennrann ar verb bountañ, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

bounte /ˈbũnte/

1. Furm ar verb bountañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :

Pieds Plats ‘vat a vounte e fri e pep lec'h ha plediñ a rae gant kement tra : ur gwaz strizh ha garv anezhañ, krenañ a rae pep-hini dirazañ, hag adal goulou deiz bete serr-noz e veze klevet o vouboual hag o veogal eus an eil korn d'egile. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 84.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) constipait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) heurtait ^(fr) , poussait ^(fr)