bountas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar bount-, pennrann ar verb bountañ, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

bountas /ˈbũntas/

  1. Furm ar verb bountañ e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-divizout
[...], hag ar mengleuzier a vountas ar votez en un toullig, e-touez ur forc'had brug sec'h, lakaet dindan ar bern ; [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 90.)
Harlikin a vountas e vataraz e kostez ur paotr astennet war al leur en e gichen. — (Roparz Hemon, An tri boulomig kalon aour, Al Liamm, 1961, p. 11.)

Troidigezhioù