bocche

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Italianeg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Furm anv-kadarn

bocche /ˈbok.ke/ benel

  1. Genaouioù, liester an anv-kadarn bocca.