bleini

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar blein-, pennrann ar verb bleinañ, hag an dibenn-ger -i

Furm verb

bleini /ˈblɛjni/

  1. Furm ar verb bleinañ en eil gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
« — Deus ganemp, deus, hag e vleini ac'hanomp beteg an ti. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 50.)

Troidigezhioù