beuzo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar beuz-, pennrann ar verb beuziñ, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

beuzo /ˈbøː(z)o/

  1. Furm ar verb beuziñ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
« [...]. Treboulet evel ma vo, e lezo goude-se an Enebour d'e ambroug, koulz lavarout gant an dorn, betek ribl ul lennig e-lec'h en em veuzo. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 25.)

Troidigezhioù