baleata

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn bale hag al lostger kevrennek -ata (diwar -at hag -a).

Verb

Kemmadur	Furm
hep	baleata
dre vlotaat	valeata
amreizh	valeata

baleata /ba.le.ˈa.tːa/ verb gwan (anv-gwan-verb : baleataet) (displegadur)

1. Ober troioù-bale.
   • Tud 'oa d'ar c'houlz-se hag a grede dezho e weled e Moskov hag er c'hêrioù bras all dre du-hont ourzien pe vleizi o valeata er straedoù ken stank ha chas.— (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 48.)

Troidigezhioù

• galleg : déambuler ^(fr)