bado
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar bad-, pennrann ar verb badañ, hag an dibenn-ger -o.
- Eus pado gant ur c'hemmadur dre vlotaat (p > b).
Furm verb 1
| Kemmadur | Furm |
| hep | bado |
| dre vlotaat | vado |
| dre c'hwezhañ | digemm |
| dre galetaat | pado |
| amreizh | vado |
bado /ˈbɑː.do/
- Furm ar verb badañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.
Furm verb 2
| Kemmadur | Furm |
| hep | pado |
| dre vlotaat | bado |
| amreizh | digemm |
bado /ˈbɑː.do/
- Furm kemmet ar verb pad, pe padiñ pe padout, e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.
- War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :
- Un emgann a bado betek dibenn ar c'hantvedoù, da lavarout eo betek trec'h da vat ar Vuhez war ar Marv... — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 129.)
- — « [...]. Sur e soñjo, neuze, eo satanazet an ti, ha, gant ar spont a gemero, ne bado ket daou zevezh. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 78.)
- — « [...]. Ho Kêr-Iz, roue, ne bado ket pell amzer mui, [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 169.)