atant
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
atant /ˈatːãn(t)/ gourel (furm vihanaat : atantig, liester : atantoù)
- Tachenn gounezet gant ul labourer-douar, gant ur mager chatal.
- Ur c'houilh a veze graet stad anezhañ, rak alies, ouzhpenn an atant a lakae da dalvezout, en deveze re all diouzh feurm gant merourien. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 228.)
- Meur a hini zo bet em atant, met a-benn ur sizhun e vezent marv gant ar skuizhder. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 207.)
- (Ent strizh) Ti-annez ur gounideg hag ar savadurioù zo tro-dro dezhañ.
- derc'hel un atant