aliet
Neuz
Brezhoneg
- Diwar ali-, pennrann ar verb aliañ, hag an dibenn-ger -et.
Furm verb
aliet /aˈliːet/
- Anv-gwan-verb ar verb aliañ
- Ar pôtr-man, red eo d'ean bea aliet, kenteliet, bleinet gant eur gwaz. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 98.)
- Aliet on bet meur a wech da gas da voullañ sarmonioù brezhonek an Aotrou Quere. SAAQ V
- N'em bije ket aliet ac'hanout da zimeziñ na gant hemañ na gant henhont. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 53.)
- Furm ar verb aliañ e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.