a-zehou
Brezhoneg
Etimologiezh
Adverb
a-zehou /aˈzeːu/
- War an tu dehou
- Heñvel int o-div, evel-se, ouzh ur mell loen keinek, un aneval bras-meurbet hag a vefe gourvezet etre div draonienn zon, hini ar Yeun a-gleiz hag ur voulc'henn a-zehou. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 15.)
- Hag o teurel selloù a-gleiz hag a-zehou da vezañ sur ne oa ket bet gwelet, ... — (Roparz Hemon, Ho kervel a rin en noz ha marvailhoù all, Al Liamm, 1970, p. 24.)
- ... : ma ne gav ket en un tu e kavo en un tu all ; ma ne vez ket kavet a-gleiz e vezo kavet a-zehou. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 12.)
- ..., an avaloù strinket a-gleiz hag a-zehou hag o ruilhal a bazenn da bazenn en derezioù gant trouz ar milgurun. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 36.)
- ..., ne weled a-gleiz hag a-zehou nemet ar pennou o tistaga, ... — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 32.)
- A-zehou da
- ..., ha setu Levenez en he sav, dindan ur volz livet, a-gleiz hag a-zehou dezhi daou vartolod o terc'hel gouleier. — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, eil emb. 1975, p. 14.)
- A-zehou d'ar prenestr e tegase ur skritell da soñj e oa bet Ened e Douarnenez... — (Youenn Kervalan, Dremmoù Arrasate, Embannadurioù Al Lanv, 2009, p. 21.)
- Roparz Menguy, euz he gostez, a ioa gand he dud, daou-ugent den, kountet mad, kaloun enn ho c’hreiz ha ioul enn ho fenn, enn eur c’hraou da dud ar Poder, e Kreac’h-ar-Stank, a zeou d’an hent pa’z eer euz a Gonk da Lokournan. ek