ma Doue

Brezhoneg

Etimologiezh

• Eus ma ha Doue.

Estlammadell

ma Doue

1. en un estlammadenn, da ziskouez aon, souezh, truez:
   • O, ma Doue ! Ma Doue !... Hag en eur a ren, e zo cʼhoaz, du-hont, marteze... eur paour kaez bennak e-riskl e vuhez ! — (Pôtr Juluen, Evel ma pardonomp..., Guingamp, 1929, p. 15)
2. war-lerc'h ur ger-goulenn:
   • Da belec'h ma Doue eo aet hennez da redeg adarre ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 34.)

Gerioù heñvelster

• va Doue

Troienn

• ma Doue benniget

Rimadelloù

1. • Ma Doue !
     Nag a boan
     ha mervel goude !
     Ha bezañ daonet c'hoaz marteze ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 370.)
   • Ma Doue! -Ha Doue ar re all ivez. Nemet doueoù-plouz a ve dit-te (pe a rafes anezhe) — (TBP?, p. ?.)

Gwelet ivez

• bennozh Doue

Troidigezhioù

• kembraeg : fy Nyw ^(cy)
• spagnoleg : Dios mío ^(es)
• saozneg : my God ^(en)
• galleg : mon Dieu ^(es)
• portugaleg : meu Deus ^(pt)