Ankoù

Gwelet ivez : ankoù

Brezhoneg

Ankoù o yudal, ouzh an iliz e Bulad-Pestivien.

Etimologiezh

Meneget en henvrezhoneg (ancou) hag er c'hrennvrezhoneg (ancaou).

Kerneveureg ancow, kembraeg angen ; eus ur ger geltiek *enkowo- ez eo nek "mervel" e wrizienn ; sanskriteg nâç-ati "mervel a ra-eñ", henc'hresianeg νέϰ-υ-ς nek-us ha νέϰ-ρο-ς nek-ros "den marv, kelan", latin nev (nec-is) "marv taer", nec-are "lazhañ", hag all.

Anv divoutin

Ankoù /ˈãŋ.ku/ gourel

1. Personeladur ar marv, mevel ar marv.
   • Ur pikol den bras eo an Ankoù, eskern hepken anezhañ, gwisket gant ul liñser wenn, ur pezh falc'h gantañ en e zorn. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 89.)
   • An nav bugel o devoa bet a oa bet sammet gant an Ankoù. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 55.)
   • Hennezh a ra un todilhon evel karr an Ankou o tremen dre an heñchoù. — (TBP.)

Gerioù heñvelster

• Erwanig Plouilio (anv an delwenn)
• paotr e falc'h

Deveradoù

• amezeg an Ankoù
• karr an Ankoù

• karrig an Ankoù
• karrigell an Ankoù

• labous an Ankoù

Troioù-lavar

• tremen an Ankoù dre unan bennak
• treut evel an Ankoù, evel un ankoù krignet.

Krennlavaroù

• An amzer a dro
  An Ankoù a sko.
• Gouel-Mikêl hag an Ankoù
  A ra kalz cheñchamañchoù. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 230.)

Troidigezhioù

• galleg : Mort ^(fr) (personnifiée)

Gwelet ivez

• Ar pennad « Ankoù » e-barzh Wikipedia