teuor

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus deuor gant ur c'hemmadur dre galetaat (d > t)

Furm verb

Kemmadur Furm
hep deuor
dre vlotaat zeuor
amreizh teuor

teuor /ˈtøːɔr/

  1. Furm dic'hour ar verb dont en amzer-da-zont an doare-disklêriañ
Ha dre ma teuor da binvidikaad e lakaor beziou kaerroh e leh ar re goz. — (Pêr-Jakez Heliaz, Marh al lorh, Plon, 1986, p. 151.)

Stummoù rannyezhel