teneridigezh

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus tener, diwar ar ger latin tener, hag -idigezh.

Anv-kadarn

teneridigezh /tẽˌneriˈdiːɡɛs/ hollek benel

1. Santad unan bennak damantus da unan bennak all.
2. Tro-spered, santad, emzalc'h unan bennak karantezus evit unan bennak all
   • « [...]... Rak, biskoazh ne voe torret ker prim al liammoù a deneridigezh a eree daou garedig. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 117.)
   • Komz a rae adarre dre lajadoù hag e poke gant teneridigezh da zaouarn ar chouant en devoa tapet krog enne. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 77.)
   • Kement-se a zihune ar santimañchoù natural eus e galon vat hag eus e holl deneridigezh. — (Glaoda Marigo, Buez ar Sænt gant reflexionou spirituel, Kemper, 1837, p. 515.)

Troidigezhioù

• galleg : attendrissement ^(fr)
• galleg : sensibilité ^(fr)
• galleg : tendresse ^(fr)