surtuto

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Esperanteg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

Troad unander liester
nominativ surtuto surtutoj
akuzativ surtuton surtutojn

surtuto /sur.ˈtu.tɔ/

  1. Chupenn hir, mantel dreist.