dreist

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus dre.^[1]

Araogenn

Gour Furm U1 dreist din U2 dreist dit U3g dreist dezhañ U3b dreist dezhi L1 dreist deomp, dreist dimp L2 dreist deoc'h L3 dreist dezho, dreist dezhe D dreist deor

Gour Furm U1 dreiston U2 dreistout U3g dreistañ U3b dreisti L1 dreistomp L2 dreistoc'h L3 dreisto D dreistor

dreist /ˈdrɛjst/

1. A-us da.
   • [...], — treuz e benn an nevoa dreist d'ê, — [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 178.)
   • Erc’h dumek o nijal skañv. Dreist ar prad. Dreist ar porzh. — (Anjela Duval, Bisigoù haleg, 1963, e-barzh Oberenn glok, 2000, p. 204.)
   • Da vouezh bemnoz dreist ar mor don a ziskenne ’barzh va zi. — (Anjela Duval, Simudet !, 1977, e-barzh Oberenn glok, 2000, p. 534.)
2. klevout mouezhioù trouz, dreist un drouz bennak :
   • Edo adarre soun ar Marseillez o vont enn dro pa glefchor eun den koz o krial, gand herder, ker kren ma veze klevet dreist mouez ar ganerien ... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 133.)
3. nijal dreist un dra
   • An evn bras a savas neuze dreist ar c’hoad. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 142.)
   • Pasaat a ris hag e savas he fenn, o sellout ouzhin dreist bevenn he lunedoù. — (Roparz Hemon, War ribl an hent (pemzek kontadenn), Al Liamm, 1971, p. 14.)
   • Poultrenn ha pell alaouret a nije dreist an evlec'h. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)
4. lammat dreist un dra
   • « [...] ; ne daio hini da gregiñ ennoc'h nemet lammat a rafe dreist hor c'horf-ni, [...]. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 18.)
   • E-pad m’edo ar soudarded o lakaat ho fuzuilhoù e doare da dennañ, an Aotrou Breton ha Filip a yoa dija lammet dreist ar c’hleuz en ur park, hag eus ar park-se en ur c’hoad bihan a-zioc’h ar foenneier. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 157.)
5. dreist da udb
   • Souezhet-bras e voent, en ur vont dreist d'an treuzoù, o klevet lavaret litanioù an anaon. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 20.)
   • Hag, ouspenn, eun dañvadez lart da gala-goañv, ma vezes gouest da deurel anezi dreist ar voger a zo aze. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 207.)

1. dreist ar re all
2. dreist-holl
3. dreist pep tra

Deveradoù

• dreistaat
• dreistad
• dreistamzer
• dreist-an-holl
• dreistargouraouus
• dreistbec'h
• dreistbec'hiañ
• dreistbedel
• dreistbeli
• dreistbec'h
• dreistbec'hiañ
• dreistbedel
• dreistbeli
• dreistberr
• dreistbevañ
• dreistbevañs
• dreistboueta
• dreistden
• dreistdenel
• dreistdevezh
• dreistdibab
• dreistdiraez
• dreistdlead
• dreistdouarel
• dreisted
• dreistdelezh
• dreistezhomm
• dreistframm
• dreistfonn

• dreist-goñvor
• dreistgounid
• dreistgwelerezh
• dreistgwelour
• dreistgwir
• dreistgwirvoudeler
• dreistgwirvoudelezh
• dreistgwisk
• dreist-holl
• dreistizelaat
• dreistkemm
• dreistkenderc'h
• dreistklas
• dreistkont

• dreistmuzul
• dreisttruajiñ
• dreistuhelaat

Troienn

• bezañ dreist maner un den
• deskiñ , gouzout dreist-penn-biz
• kemer dreist e grog
• kemer dreist e wir
• lammat dreist ar spern
• mont dreist ar roudenn
• mont dreist ar yev

Krennlavaroù

• Dreist moue ar gazeg koz e vez kabestret an ebeulez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 311.)
• Ar vrud fall a ya dreist ar mor
  Hag ar vrud vat a chom e toull an nor. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 315.)
• Eur wreg fur hag hi divalo
  A zo dreist ar gaera wreg a zo. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 55.)

Troidigezhioù

• galleg par dessus ^(fr) , au dessus ^(fr) ,
• kembraeg dros ^(cy) , uwchben ^(cy) ,
• saozneg beyond ^(en) , upon ^(en) ,
• spagnoleg por encima ^(es) , encima ^(es) ,

Gwelet ivez

• Araogennoù brezhonek, stag

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne

Adverb

1. adverb war-lerc'h un anv-gwan
   • mat-dreist

[