marvor

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus marv ha mor.

Anv-kadarn

marvor, marvorioù.

  1. Mare ma chom difiñv ar mor e-lec'h ober tre pe lanv.
    • pa vo marvorne vo loar ebet

Furm verb

marvor /ˈmarvor/

  1. Furm dic'hour ar verb marvoriñ en amzer-vremañ.


Etimologiezh

Savet diwar « marv- », pennrann ar verb « mervel », hag an dibenn-ger « -or ».

Furm verb

marvor /ˈmarvɔr/

  1. Furm dic'hour ar verb mervel en amzer-da-zont an doare-disklêriañ.