marver

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar marv-, pennrann ar verb mervel, hag an dibenn-ger -er

Furm verb

marver /ˈmarvɛr/

  1. Furm dic'hour ar verb mervel en amzer-vremañ an doare-disklêriañ
Pa ne vezer ket lakaet da vervel ne varver ket. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 302.)

Troidigezhioù