lourtaat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan lourt hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at)

Verb

lourtaat /lurˈtɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : lourtaet) (displegadur)
I. verb gwan

  1. Dont da vezañ lourtoc'h
    • <skouer.>

II. verb kreñv eeun

  1. Lakaat da vezañ lourtoc'h
    • <skouer.>
  2. (Ent strizh) Lakaat da vezañ fetis, pounner, tev
    • <skouer.>

Gerioù enepster

Troidigezhioù