klevont

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar klev-, pennrann ar verb klevet pe klevout, hag an dibenn-ger -ont

Furm verb

klevont /ˈkleːvɔ̃ɲ(t)/

  1. Furm ar verb klevet/klevout e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
Beb sul ive e klevont lenn ar bedenn-zul, roll anoiou an dud marved ha bezied er barrez-ma. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 89.)

Troidigezhioù