kargis

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar karg-, pennrann ar verb kargañ, hag an dibenn-ger -is

Furm verb

kargis /ˈkarɡis/

  1. Furm ar verb kargañ e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Evel m'oa mud ar vro, e kargiz va fuzil, a ioa diskarg abaoue al lamm em boa great euz a vek va c'hordenn, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 140.)

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù