heulie

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar heul-, pennrann ar verb heuliañ, ur glebiadur notet -i-, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

heulie /ˈhølje/

1. Furm ar verb heuliañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
   • Soudarded ar republik a heulie, a daol-lagad, Polidor, guella ma c'hellent. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 27.)
   • E gamarad a heulie. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 92.)
   • Alanig a gerze, ha Lom a heulie anezañ laouen-ran. — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn I, Gwalarn niv. 89, Ebrel 1936, p. 23.)

Stummoù all

• heuilhe

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) suivait ^(fr)