hag-eñ

Gwelet ivez : hag eñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget e 1622 e-barzh Doctrin an Christenien (p. 6) : Hac euff.

Savet diwar « hag » hag « eñ ».

Stagell isurzhiañ

hag-eñ /a.ˈɡẽ(w)/

1. Stagell isurzhiañ implijet evit degas un goulenn dieeun goude ur verb (peurvuiañ ar verboù goulenn, gouzout, gwelout, klevout, sellout).
   • N'ouzon ket hag-eñ ez eus un den ken a-feson hag eñ amañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 244.)

   Sell hag-eñ e sav ar berv d’an nec’h dre doull-ar-berv, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 43.)

   en droienn da c'houzout hag-eñ

   • Me a gavo testoù da c’houzout hag-eñ n’eo ket gwir se, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 188.)
   • Hac euff ſo neceſſer gouzout an doctrin Chriſten?, — (Diego de Ledesma, troet gant Tanguy Gueguen, Doctrin an Christenien, Montroulez, 1622, p. 6.)
   • Me a welo hag-eñ e vo gwir se. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 164.)
2. en troiennoù:
   • da c'houzout hag-eñ
   • daoust hag-eñ
   • goulenn hag-eñ
   • gouzout hag-eñ
   • gwelout hag-eñ
   • sellout hag-eñ

Troidigezhioù

• alamaneg : ob ^(de)
• arabeg : إذا ^(ar) (idhâ), لو ^(ar) (lao)
• esperanteg : ĉu ^(eo)
• finneg : -ko ^(fi) , -kö ^(fi)

• galleg : si ^(fr)
• italianeg : se ^(it)
• nederlandeg : of ^(nl)
• saozneg : if ^(en) , whether ^(en)
• svedeg : om ^(sv) , huruvida ^(sv)

Rannig

hag-eñ /a.ˈɡẽ(w)/

1. Rannig goulenn a dalvez da sevel goulennoù eeun (ral, reishoc'h e kaver daoust hag-eñ).
   • Paotrig, paotrig an douar nevez, Hag-eñ eo brav bezañ aze ? — (Paotrig an douar nevez, e-barzh Sonioù-pobl, dastumet gant Fañch Danno, 1969.)
   • Paotrig, paotrig an douar nevez, Hag-eñ eo brav bezañ aze ? — (Paotrig an douar nevez, e-barzh Sonioù-pobl, dastumet gant Fañch Danno, 1969.)

Gerioù heñvelster

• daoust hag-eñ (1)

Notenn

• Implijet e vez dirak ur verb degaset gant ar rannig verb « e ».

Daveoù

Roll an daveoù :