gwelien

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gwalc'hiñ ha -ien.

Anv-kadarn

gwelien /ˈgweljɛn/ gourel

  1. Dour lous, bet implijet da walc'hiñ al listri, hag a c'hall bezañ roet d'ar moc'h.
  2. N'eus forzh petore evaj fall pe lous.
  3. Anv roet d'ar mor dre fae.