gwalc'hiñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (guelchiff).
Da geñveriañ gant ar gerioù golchi en kembraeg, golghy en kerneveureg, folcadh en iwerzhoneg.

Verb

gwalc'hiñ /ˈɡwalɣĩ/ (anv-gwan-verb : gwalc'het) (displegadur)

  1. Naetaat un dra bennak (listri) gant dour, pe gant ul liñvenn all a-wechoù.
  2. Naetaat e gorf pe un darn eus e gorf gant dour ha saovon.
    Ret eo din gwalc'hiñ ma daouarn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 116.)

<skouer>.

Stummoù all

golc'hiñ (stumm gwenedek pe gozh)

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Troidigezhioù