gouvezfec'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gouvez-, pennrann ar verb gouvezout, hag an dibenn-ger -fec'h

Furm verb

gouvezfec'h /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb gouvezout en eil gour lies an amzer c'hallus, en doare-divizout
Arzhur, va mignon, va breur, mar gouvezfec'h peseurt dezo eo va hini en ho keñver ! — (Claude Bernard, troet e brezhoneg gant Yann-Vari ar Gov, Arzhur Breizh, eil emb. Ti-moul. J.-B. Baillère, Pariz, 1949, p. 94.)
− Ma ouvezfec'h petra am eus hunvreet an noz tremen ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 34.)
− Ma ouvezfec'h petra en deus lâret din ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 47.)
− Ma ouvezfec'h petra a zo c'hoarvezet amañ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 177.)

Stummoù all

Troidigezhioù