gedit

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ged-, pennrann ar verb gedal, hag an dibenn-ger -it.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gedit
dre vlotaat c'hedit
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat kedit
amreizh c'hedit

gedit /ˈɡeː.dit/

  1. Furm ar verb gedal en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
Jilig. — Ah ! ta ! dillo ! petra c'hedit ? eur blijadur vras ho pezo, n'eo ket 'ta, pa vezoc'h krouget bremaïk, aze, e bali ar justisou, a wel d'an holl ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 43.)

Troidigezhioù