diskuizhañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger di- hag ar verb skuizhañ pe an anv-kadarn diskuizh hag al lostger -añ.

Verb

diskuizhañ /diˈskɥiːzã/ verb gwan (anv-gwan-verb : diskuizhet) (displegadur)

1. Ober un diskuizh.
   • Ret eo diskuizhañbep an amzer. — (BUAZ 1912, p. 844.)
   • — Ret eo dezhañ diskuizhañ eus e bourmenadenn, a lavaras un dorner all. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 34.)
   • Da betra n'ez ket da soucha da benn aze war ar gwele da ziskuizha ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 485.)
   • Penaos diskuizhañ pa veze Hermione en ho kichen o tibunañ an daouzek doare da implij ar gwad-aerouant pe oc'h embreger he gwialenn-hud ? — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 237.)
2. (ral) en em ziskuizhañ

Deveradoù

• diskuizhadenn
• diskuizhus

Troioù-lavar

• diskuizhañ eus un dra bennak

Troidigezhioù

• galleg : se reposer ^(fr)