bouboual
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn boubou hag al lostger -al.
Verb
bouboual /buˈbuːal/ verb gwan (anv-gwan-verb : boubouet) (displegadur)
- Ober un trouz boud ha dibaouez ; boudal, boudinellañ
- A-wechoù e tegouezhe dimp klevout ur c'horn all o vouboual er pellder, met netra ne veze gwelet, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 107.)
- Ober kalz trouz (diwar-benn an dud)
- Pieds Plats ‘vat a vounte e fri e pep lec'h ha plediñ a rae gant kement tra : ur gwaz strizh ha garv anezhañ, krenañ a rae pep-hini dirazañ, hag adal goulou deiz bete serr-noz e veze klevet o vouboual hag o veogal eus an eil korn d'egile. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 84.)
Deveradoù
Gerioù heñvelster
Troidigezhioù
- galleg : bourdonner (fr)
- galleg : murmurer (fr)