bihanaas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar bihana-, pennrann ar verb bihanaat, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

bihanaas /biãˈnɑːs/

  1. Furm ar verb bihanaat e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Pa vihanaas ar flammoù, hag ar wrac'hell o tisac'hañ en ur bern glaou bev, [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 91.)

Troidigezhioù