Mont d’an endalc’had

vioù

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « vi » hag an dibenn-ger « -où ».

Furm anv-kadarn

vioù /ˈviː.u/

  1. Furm lies an anv-kadarn vi.
    • n'he deus ket he far D'ober krampouezh gant laezh ... ha vioù yar. — (Kanaouenn Mari Vastrouilh.)
    • Ar c'houlz a oa da lakaat yer da c'horiñ hag ar verc'h-kaer he devoa c'hoantaet ûoù houidi. — (Añjela Duval, Anjela Duval Eil embannadur reizhet, Mignoned Anjela 2005, p. 803.)
  2. goriñ vioù
  3. chom da c'horiñ vioù: chom da ruzañ, bezañ pell oc'h ober un dro e-lec'h ober un dra bennak all, e-lec'h labourat peurvuiañ.
    • Un dro bennak, e-keit m'edomp o kerzhout war du ar Savane e voe paket ur poñsin dihenchet gant ar soner Jul Gouriadeg eus Gwipavaz, ur paotrig berr awalc'h e spered, rak am eus aon bras lakaet e oa bet dezhañ e damm skiant el lec'h ma teu ar vioù e-maez ar yar. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 93.)

Troioù-lavar

Liamm diavaez

Troidigezhioù