vioù
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar « vi » hag an dibenn-ger « -où ».
Furm anv-kadarn
vioù /ˈviː.u/
- Furm lies an anv-kadarn vi.
- n'he deus ket he far D'ober krampouezh gant laezh ... ha vioù yar. — (Kanaouenn Mari Vastrouilh.)
- Ar c'houlz a oa da lakaat yer da c'horiñ hag ar verc'h-kaer he devoa c'hoantaet ûoù houidi. — (Añjela Duval, Anjela Duval Eil embannadur reizhet, Mignoned Anjela 2005, p. 803.)
- goriñ vioù
- chom da c'horiñ vioù: chom da ruzañ, bezañ pell oc'h ober un dro e-lec'h ober un dra bennak all, e-lec'h labourat peurvuiañ.
- Un dro bennak, e-keit m'edomp o kerzhout war du ar Savane e voe paket ur poñsin dihenchet gant ar soner Jul Gouriadeg eus Gwipavaz, ur paotrig berr awalc'h e spered, rak am eus aon bras lakaet e oa bet dezhañ e damm skiant el lec'h ma teu ar vioù e-maez ar yar. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 93.)
Troioù-lavar
- aze emañ ar vioù : aze emañ an dalc'h
- chom da c'horiñ vioù
- mont da glask vioù e neizhoù warlene : bezañ re ziwezhat d'ober un dra, ober un dra bennak aner
- tennañ ar vioù a-zindan ar yar