treutay

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus « treutaio », gant fatadur an « o » dibenn.

Furm verb

treutay /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb treutaat e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.