treutaio

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « treuta- », pennrann ar verb « treutaat », an dibenn-ger « -o » hag un « -i- » etrevogalennek.

Furm verb

treutaio /trøˈtajːo/

  1. Furm ar verb treutaat e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.