treutaor

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « treuta- », pennrann ar verb « treutaat », hag an dibenn-ger « -or ».

Furm verb

treutaor /trøˈtɑː.ɔr/

  1. Furm dic'hour ar verb treutaat en amzer-da-zont an doare-disklêriañ.