treutaoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « treuta- », pennrann ar verb « treutaat », hag an dibenn-ger « -oc'h ».

Furm verb

treutaoc'h /trøˈtɑːɔx/

  1. Furm ar verb treutaat en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.