treutajout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « treuta- », pennrann ar verb « treutaat », hag an dibenn-ger « -jout ».

Furm verb

treutajout /trøˈtɑː.ʒut/

  1. Furm ar verb treutaat en eil gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.