treutajon

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « treuta- », pennrann ar verb « treutaat », hag an dibenn-ger « -jon ».

Furm verb

treutajon /trøˈtɑː.ʒũn/

  1. Furm ar verb treutaat e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.