treutajoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « treuta- », pennrann ar verb « treutaat », hag an dibenn-ger « -joc'h ».

Furm verb

treutajoc'h /trøˈtɑː.ʒɔx/

  1. Furm ar verb treutaat en eil gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.