treutafen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « treuta- », pennrann ar verb « treutaat », hag an dibenn-ger « -fen ».

Furm verb

treutafen /trøˈtafːen/

  1. Furm ar verb treutaat e kentañ gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout.