treutafe

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « treuta- », pennrann ar verb « treutaat », hag an dibenn-ger « -fe ».

Furm verb

treutafe /trøˈtafːe/

  1. Furm ar verb treutaat e trede gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout.