treutaec'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « treuta- », pennrann ar verb « treutaat », hag an dibenn-ger « -ec'h ».

Furm verb

treutaec'h /trøˈtɑː.ɛx/

  1. Furm ar verb treutaat en eil gour lies an amzer-dremenet ledan, en doare-disklêriañ.